بررسی تأثیر عصاره آبی سیر (allium sativum) بر لارو برخی از نماتودهای حیوانی در محیط کشت

گیاه درمانی با استفاده از فرآورده­های گیاهی و یا عصاره­ی آن­ها از زمان­های قدیم مورد توجه بسیاری از کشورها بوده و در سال­های اخیر نیز به علت وجود عوارض داروهای سنتتیک و مقاومت­های دارویی، رو به افزایش است.  سیر یکی از گیاهان مؤثر در درمان بیماری­های مختلف بوده و اثرات ضد انگلی آن علاوه بر سایر خواص درمانی آن مورد مطالعه بسیاری از محققین قرار گرفته است.  هدف از این مطالعه، بررسی اثرات درمانی عصاره­ی آبی سیر بر مراحل لاروی نماتودهای انگلی می­باشد.  غلظت­های 750 میکروگرم در میلی­لیتر تا 10 میلی­گرم در میلی­لیتر از عصاره­ی آبی سیر در محیط آزمایشگاهی بر لاروهای انگلی جنس استرونژیلوس مورد آزمایش قرار داده شد و میزان مرگ و میر لاروها تا 7 روز مورد بررسی قرار گرفت.  نتایج حاصل از مطالعات عصاره­ی سیر با داروی لوامیزول در غلظت­های 5/12 تا 50 میکروگرم در میلی­لیتر مقایسه گردید.  در این مطالعه، تأثیر سیر در غلظت­های 750 میکروگرم به بالا بر لاروهای مرحله­ی اول و دوم نماتودها مؤثر بود و در روز اول در غلظت 750 میکروگرم بیش از 65 درصد لاروها از بین رفتند.  تأثیر 5/2 میلی­گرم به بالای عصاره­ی سیر مشابه غلظت لوامیزول (5/12 میکروگرم) در میلی­لیتر بود.  با توجه به تأثیر سیر بر نماتودها می­توان با تهیه­ی فورمولاسیون مناسب از عصاره­ی سیر در درمان و یا پیشگیری آلودگی­های کرمی به خصوص در مناطق اندمیک استفاده نمود.